Virtual PC (VPC) to oprogramowanie stosowane do wirtualizacji systemów operacyjnych, zaprojektowane i wydane po raz pierwszy przez firmę Connectix, wykupione przez Microsoft w lutym 2003 r. Od wersji Virtual PC 2004 SP1 dla systemu operacyjnego Windows, rozwiązanie rozpowszechniane jest bezpłatnie.
1. PO CO WIRTUALIZOWAĆ SYSTEMY OPERACYJNE NA DESKTOPIE?
Dzięki Virtual PC można bezproblemowo zainstalować dodatkowy system operacyjny (a nawet kilka) w celu np. przetestowania nowych funkcji lub ustawień. Dzięki systemowi uruchomionemu pod kontrolą Virtual PC można w nieinwazyjny sposób zapoznać się z oprogramowaniem, które może wchodzić w konflikt z już zainstalowanym. Instalacja systemu pod kontrolą Virtual PC nie wymaga podziału dysku na dodatkowe partycje. Instalując system pod kontrolą Virtual PC możemy być pewni, że system macierzysty nie zostanie uszkodzony.
Oprogramowanie Virtual PC (VPC) przeznaczone jest głównie do instalacji systemów Microsoft, jednak nic nie stoi na przeszkodzie by zainstalować różne systemy z rodziny Linux czy też uruchomić jedną z dystrybucji typu Live CD np. Knoppix. Wirtualizacja w końcu daje możliwość stworzenia bezpiecznego, odizolowanego środowiska pracy.
2. WYMAGANIA I WSPIERANE SYSTEMY OPERACYJNE
Microsoft Virtual PC 2007 można uruchomić na sprzęcie x86 z procesorami począwszy od 400 MHz i szybszymi (1 GHz rekomendowany). Tak więc jak na dzisiejsze warunki, oprogramowanie ma niewielkie wymagania.
Jeśli chodzi o pamięć operacyjną, zapewniającą w miarę komfortową pracę należy posłużyć się wzorem 512 MB dla hosta + pamięć dla jednocześnie uruchomionych systemów gości. Jeśli zatem pod kontrolą Windows XP SP3 chcemy uruchomić 2 maszyny wirtualne, jedną z Windows Server 2003 oraz jedną z Windows XP host powinien mieć minimum 1 GB pamięci RAM. W przypadku testów maszyn wirtualnych z systemami serwerowymi, intensywnie obciążonych (np. AD / SQL / Exchange) należy pamiętać o przypisaniu maszynom większej ilości pamięci. W podobny sposób należy przeliczyć wymagane miejsce na dysku.
Wspierane systemy hosta:
Windows Vista (Business, Enterprise, Ultimate)
Windows Server 2003 (Standard Edition, Standard x64 Edition)
Windows XP Professional / Proffesional x64 Edition
Windows XP Tablet PC
Systemy operacyjne obsługiwane w roli gościa (systemy wspierane):
Windows Vista (edycje Ultimate, Business, Enterprise)
Windows Server 2008 Standard
Windows Server 2003 Standard
Windows XP Professional
Windows XP Tablet PC
Windows 2000 Professional
Windows 98 Second Edition
IBM OS/2 Warp 4 Fixpack 15, OS/2 Warp Convenience Pack 1 / i 2
Systemy Microsoft obsługiwane w roli gościa ale nie wspierane:
MS-DOS 6.22
Windows 95
Windows 98
Windows Millennium Edition
Windows NT 4.0 Workstation
Virtual PC 2007 wspiera 64-bit hosty, nie wspiera jednak systemów 64-bit w roli gościa.
3. NIEZBĘDNE DEFINICJE
Nim przejdziemy do dalszej części opisu Virtual PC przytoczę kilka definicji, które będą się pojawiać w dalszej części artykułu.
Host, gospodarz - to fizyczny (prawdziwy) komputer, stacja robocza, w naszym wypadku z system Windows XP. To pod jego kontrolą działa oprogramowanie do wirtualizacji - Virtual PC 2007.
Maszyna wirtualna, gość (guest system) - to komputer wirtualny pracujący wewnątrz systemu hosta.
Virtual Hard Disk - dysk wirtualny w postaci pliku z rozszerzeniem *.VHD. Plik ten może zawierać dokładnie takie same dane jak partycja fizycznego dysku (pliki i foldery). W związku z udostępnieniem specyfikacji plików VHD zgodnie z licencją Microsoft Open Specification Promise, wykorzystywany jest również przez rozwiązania firm trzecich.
4. ZROZUMIEĆ ISTOTĘ MASZYN WIRTUALNYCH
Maszyna wirtualna utworzona pod kontrolą Virtual PC korzysta z fizycznego procesora i wydzielonej pamięci RAM natomiast karta graficzna i karta dźwiękowa są emulowane (przez co ich wydajność jest ograniczona). System Gościa może korzystać z zamapowanych napędów CD/DVD bądź podłączonych obrazów *.ISO. Do zwirtualizowanego systemu można również zamapować porty COM/LPT i podłączyć w ten sposób np. drukarkę starszego typu. Niestety Virtual PC 2007 nie pozwala na podłączenie urządzeń poprzez port USB. Wirtualna maszyna może obsługiwać do trzech wirtualnych dysków, z których każdy jest oddzielnym plikiem w formacie Virtual Hard Disk (VHD). Maszyna wirtualna może obsłużyć do 4 kart sieciowych, w tym zmapowane karty fizycznego komputera.
Maszyna wirtualna może być traktowana jak zwykły komputer, a co istotne można ją w łatwy sposób przenieść na inny fizyczny komputer (wystarczy przenieść plik dysku wirtualnego *.VHD i powiązany z nim plik konfiguracji *.VMC).
Warto pamiętać, że w wypadku chęci przeniesienia maszyny na inny komputer lub dysk celem zachowania kopii zapasowej warto ją spakować np. do formatu *. zip. Dzięki takiej operacji plik z maszyną będzie zajmował znacznie mniej miejsca (wykorzystywana maszyna wirtualna na potrzeby artykułu o rozmiarze 1,8 GB po spakowaniu zajmuje niespełna 800 MB).