Następnie należy wybrać wirtualny dysk twardy dla instalowanej maszyny. Tworzenie takiego dysku nie wymaga od użytkownika ingerencji w partycje fizycznego dysku ponieważ dysk taki jest plikiem i jedyne co jest potrzebne na dysku fizycznym to odpowiednia ilość wolnego miejsca. Z faktem, iż wirtualny dysk jest plikiem niewątpliwie wiąże się kolejna zaleta mianowicie możliwość łatwego przenoszenia takiego dysku. VirtualBox udostępnia użytkownikowi dwie ścieżki stworzenia wirtualnego dysku, mianowicie:
Rysunek 4. Ekran wyboru wirtualnego dysku twardego
1. Stworzenie nowego wirtualnego dysku twardego
2. Użycie istniejącego dysku twardego.
W przypadku wyboru opcji 2 można wskazać już istniejący wirtualny dysk z pliku. VirtualBox wspiera następujące typy dysków wirtualnych:
- .vdi – standardowe rozszerzenie wirtualnych dysków programu Virtualbox.
- .vmdk – rozszerzenie wykorzystywane przez VMware.
- .vhd – wykorzystywane przez Microsoft VirtualPC
- oraz pliki dysków wirtualnych Parallels.
Wybór utworzenia nowego dysku wirtualnego spowoduje otworzenie kreatora, który nam w tym pomoże. VirtualBox daje możliwość tworzenia obrazu dysku twardego o dynamicznie zwiększającym się rozmiarze lub obrazu dysku o stałym rozmiarze. Dysk dynamiczny zwiększa swój rozmiar wraz z ilością danych które się na nim znajdują, zaś utworzenie dysku o stałym rozmiarze powoduje natychmiastowe zaalokowanie stałej wielkości pliku z obszaru dysku maszyny rzeczywistej. Stworzenie dysku o stałym rozmiarze jest trochę bardziej czasochłonne lecz dysk taki będzie mniej obciążał system oraz będzie szybszy od dysku o dynamicznym rozmiarze.
Rysunek 5. Wybór rodzaju wirtualnego dysku
Kolejny krok to wybór wielkości wirtualnego dysku twardego, oraz wskazanie ścieżki do lokacji w której się znajduje. W przypadku dysku o stałym rozmiarze wskazana wielkość zostanie natychmiast zarezerwowana, a w przypadku dynamicznego będzie to wielkość do której dysk maksymalnie będzie mógł zwiększyć swój rozmiar.
Rysunek 6. Określenie wielkości wirtualnego dysku
W ostatnim etapie kreatora wyświetla sie podsumowanie dotyczące stworzonego dysku, a po jego zamknięciu zostaje również wyświetlone podsumowanie dotyczące stworzonej maszyny wirtualnej.
