Konfiguracja i interfejs użytkownika
Po uruchomieniu, do Xiaomi Mi Router 3 AC1200 można podłączyć się zgodnie ze wskazówkami podanymi na spodzie obudowy bądź w dołączonej broszurze. Zaleca się by wstępną konfigurację urządzeń sieciowych wykonywać poprzez połączenie LAN ale nic nie stoi na przeszkodzie by w tym wypadku skorzystać z połączenia bezprzewodowego, nawiązując komunikację z siecią Xiaomi_XXXX_5G (5GHz) lub Xiaomi_XXXX (2.4GHz), gdzie XXXX to losowy identyfikator. Po podłączeniu do urządzenia należy uruchomić kreator konfiguracji, wpisując w pasku adresu przeglądarki internetowej komputera dość nietypowy adres IP 192.168.31.1 bądź miwifi.com.
Co ważne, otwierając się na rynki poza Państwem Środka, Xiaomi sukcesywnie pracuje nad tłumaczeniami oprogramowania w swoich urządzeniach. Testowany router dotarł do nas z chińskim interfejsem i w związku z tym pierwsze testy przeprowadziliśmy na oprogramowaniu w tejże wersji, z wykorzystaniem plugina do Chrome'a. W między czasie pojawił się firmware w wersji angielskiej (v. 2.10.31) i nie mogliśmy się oprzeć zmianie wersji oprogramowania. Dlatego też w teście skupiamy się na urządzeniu z firmware'm w wersji angielskiej. Osoby lubiące eksperymenty i 'wolne oprogramowanie' ucieszy fakt, że dla Xiaomi Mi Router 3 dostępny jest alternatywny firmware OpenWrt.
Proces konfiguracji jak i zarzadzanie routerem wspomaga wygodna aplikacja mobilna Mi Wi-Fi dla Androida i iOS. W trakcie testów okazało się, że po aktualizacji firmware'u do wersji angielskiej aplikacja nie wykrywa routera w sieci i korzystanie z niej jest nie możliwe. Chcąc rzetelnie ocenić te funkcjonalność znaleźliśmy informację, że kolejna aktualizacja firmware (2.10.42) wyeliminowała błąd wyszukiwania Mi Wi-Fi. Niestety nie mogliśmy tego sprawdzić, gdyż nie mieliśmy już dostępu do routera. Jesli jednak ten router wyląduje w Twoich rękach warto połączyć się z nim, z poziomu aplikacji Mi WiFi, gdyż za jej pomocą można skonfigurować kilka funkcji, nie dostępnych z poziomu panelu dostępnego z poziomu przeglądarki. Przeprowadźmy zatem konfigurację przy pomocy webowego interfejsu.
Na pierwszym ekranie kreatora należy zaakceptować postanowienia licencyjne i zaznaczyć lub odznaczyć zgodę na dołączenie do programu poprawy doświadczeń użytkownika.
Na kolejnym ekranie zostajemy poinformowani o konieczności podłączenie kabla Internetowego (WAN) i wybraniu trybu pracy routera. Do wyboru mamy tradycyjny tryb, w którym router pełni rolę urządzenia pozwalającego na połączenie (kablowe i bezprzewodowe) z siecią Internet jak również tryb repeatera, rozszerzającego zasięg istniejącej sieci bezprzewodowej bądź kablowej.
By router mógł pełnić tradycyjną rolę, udostępniając Internet dostarczany przez jednego z dostawców DSL, należy zdefiniować nazwę sieci bezprzewodowej, hasło oraz zdecydować czy nadajnik ma pracować z 100% mocą (zaznaczamy opcję Turn on penetration mode) lub z mocą ograniczoną do 50% (odznaczamy opcję). Drugi z wariantów można rozważyć w małych biurach i mieszkaniach bądź w kawalerkach.
W Następnym kroku wybieramy lokalizację i ustalamy hasło administratora. Po wstępnej konfiguracji pojawia się ekran informujący nas o utworzeniu sieci 2.4 i 5 GHz i reboocie urządzenia.
Po ponownym uruchomieniu możemy zalogować się do panelu administracyjnego, który wita nas dymkami w formie samouczka, wskazującymi istotne elementy interfejsu. Główny ekran interfejsu (Menu Status) przedstawia informacje o samym urządzeniu, połączeniach, transferze i obciążeniu procesora.
W sekcji Storage można skonfigurować magazyn danych (pendrive bądź dysk zewnętrzny) podłączony do portu USB routera. Dzięki tej funkcjonalności Xiaomi Mi Router 3 AC1200 może usprawnić proces współdzielenia różnego rodzaju danych, jak zdjęcia, dokumenty czy muzyki.
Settings to sekcja, którą powinien odwiedzić każdy użytkownik Xiaomi Mi Router 3. W tym obszarze można skonfigurować takie ustawienia jak zabezpieczenia sieci bezprzewodowej (szyfrowanie, ukrywanie SSID), zdefiniować sieć dla gości, ustawić adres IP i DNS (ręcznie bądź automatycznie), sklonować adres MAC, zmienić tryb pracy (router, repeater). Można również utworzyć listę urządzeń, podając adresy MAC, które będą miały dostęp do sieci lub dla których sieć będzie zamknięta.
W sekcji Advanced skonfigurować można statyczne adresy IP dla wybranych urządzeń, dynamiczny DNS (DDNS), reguły przekierowujące porty, połączenie VPN, podejrzeć status urządzeń UPnP oraz ustalić limity przepustowości. W wypadku limitu przepustowości nie należy ufać testerowi połączenia internetowego wbudowanego w router, gdyż w jego wypadku (przynajmniej na wersji frimware dostępnej w trakcie testu) dochodziło do podawania zaniżonej prędkości. Z kolei samo ograniczenie działało bezproblemowo.
Warto zwrócić uwagę na dwa niuanse konfiguracyjne dotyczące sieci bezprzewodowej. Po pierwsze, w ustawieniach sieci 5 GHz należy ręcznie ustawić kanał 36, bo w przeciwnym wypadku dla wielu urządzeń sieć o tej częstotliwości może być nie widoczna. Po drugie, router obsługuje funkcję Dual Band w taki sposób, że po ustawieniu Dual-band WiFi w opcjach sieci bezprzewodowej, dla urządzeń bedzie widoczna sieć pod jedną nazwą (np. Xiaomi-WiFi), natomiast router powinien inteligentnie sterować tym, które z urządzeń będą korzystać z sieci w częstotliwości 2.4 i 5 GHz. W efekcie czego urządzenia będące bliżej routera powinny się łączyć z siecią 5 GHz (oczywiście o ile tę częstotliwość wspierają), a urządzenia oddalone powinny korzystać z 2.4 GHz. Jednak 'inteligencja' routera nie zawsze wybierała właściwą częstotliwość. Tym samym lepiej skonfigurować router tak by obie sieci były 'jawnie widoczne'.