Następnie wybieramy nazwę dla maszyny wirtualnej i podajemy folder, w którym maszyna będzie ulokowana (domyślnie C:\ProgramData\Microsoft\Windows\Hyper-V\). Jeśli dysponujemy kilkoma dyskami fizycznymi w swoim komputerze to najlepiej rozważyć umieszczenie maszyn wirtualnych na innym dysku niż systemowy, dzięki czemu przy intensywnych operacjach dyskowych nie odczujemy znaczącego spadku wydajności.
W kolejnym kroku wybieramy generację maszyny wirtualnej. Szczegółowy opis drugiej generacji maszyn wirtualnych, wprowadzonej w Windows 8.1 i Windows Server 2012 R2 można znaleźć w artykule: Hyper-V i 2 generacja maszyn wirtualnych. W Windows 8, ten krok się nie pojawi.
W związku z tym, że postanowiliśmy zainstalować najnowszą dystrybucję openSUSE 13.1, musimy wybrać Generację 1, gdyż nowa, Generacja 2 aktualnie nie może być wykorzystana w przypadku instalacji systemów Linux.
W kolejnym kroku przydzielamy wielkość pamięci RAM z jakiej będzie korzystała nasza maszyna wirtualna. Należy pamiętać by wystarczająca ilość z fizycznej pamięci, dostępnej w komputerze pozostawić dla systemu Hosta (min. 2 GB). Opcjonalnie można skorzystać z pamięci dynamicznej. Wybierając tę opcję Hyper-V sam będzie dbał o przydzielanie odpowiedniej wielkości RAM dla zwirtualizowanego systemu.
W następnym kroku podłączamy kartę sieciową, zdefiniowaną wcześniej podczas tworzenia wirtualnego przełącznika.
