Live Migration
Istotne usprawnienia obejmują mechanizm Live Migration. Dodano możliwość migracji działającej maszyny pomiędzy hostami nie będącymi w klastrze. Operacja migracji z wykorzystaniem SMB 3.0 przebiega bardzo szybko gdyż nie są przenoszone dyski a jedynie działająca maszyna, a cały proces sprowadza się do synchronizacji plików konfiguracyjnych i aktualnego stany maszyny. Oczywiście oba serwery muszą mieć dostęp do zasobu na którym maszyna jest hostowana.
Możliwość wykonania Live Migration z wykorzystaniem zasobu SMB 3.0 z pewnością przypadnie do gustu administratorom odpowiedzialnym za infrastrukturę IT małych firm.
Drugim, nowym wariantem migracji maszyn wirtualnych na żywo jest migracja bez współdzielonej infrastruktury tzw. Shared Nothing Live Migration. W tym wypadku wymagane jest gigabitowe lub szybsze łącze oraz to, by oba hosty należały do tej samej domeny. Na interfejsie sieciowym poza włączeniem Klienta sieci Microsoft Networks (Client for Microsoft Networks) należy włączyć udostępnianie plików i drukarek... (File and Print Sharing for Microsoft Networks). Ponadto Shared Nothing Live Migration wymaga konfiguracji tego samego typu na przełącznikach wirtualnych każdego z hostów.
Należy jednak pamiętać by wariant migracji Shared Nothing Live Migration nie był używany jako zamiennik tradycyjnego procesu migracji z wykorzystaniem failover clustering.
Kolejnym usprawnieniem procesu Live Migration jest możliwość migracji maszyn pomiędzy węzłami w różnych klastrach.
W Hyper-V 2.0 istniała możliwość wykonania tylko jednej operacji migracji na żywo w danym czasie, teraz istnieje możliwość wykonania kilku operacji Live Migration równolegle. Oprogramowanie nie nakłada ograniczeń co do liczby jednoczesnych migracji. Jedynym ograniczeniem w tym wypadku jest przepustowość pasma sieciowego. By nie doszło do sytuacji, w której przepustowość się wysyci do maksimum, administrator z poziomu ma możliwość zdefiniowania maksymalnej liczby równoległych operacji Live Migration.
W wypadku włączenia mechanizmu live Migration w środowisku, należy pamiętać o zabezpieczeniu przesyłania poświadczeń, wybierając jedną z dwóch opcji Credential Security Support Provider (CredSSP) lub Kerberos.
Mechanizm Live Migration w Hyper-V 2.0 wymagał współdzielonej pamięci masowej. W wypadku Hyper-V 3.0 korzystanie z pamięci współdzielonej na potrzeby Live Migration jest nadal zalecane ale nie jest już wymagane.
